Hyssopbladig ijzerkruid

Ah, weer een ijzerkruid die in het Nederlands nog geen officiële naam heeft mogen ontvangen. Zowel zijn wetenschappelijke naam (Sideritis hyssopifolia) als de Engelse naam hyssop-leaved mountain ironwort kunnen eenvoudig vertaald worden als 'hyssopbladig ijzerkruid'. De hyssop (Hyssopus officinalis) is verwant aan de ijzerkruid dus zo vreemd is het nu ook weer niet dat ze wat op elkaar lijken.

Officieel komt hyssopbladige ijzerkruid slechts voor in de bergachtige gebieden op het Iberisch schiereiland, voornamelijk de Pyreneeën, maar diens areaal is echter grensoverschrijdend. Naast Spanje en Portugal kan men deze soort ook aantreffen in Frankrijk tot aan de Jura, een berggebied ten noorden van de westelijke Alpen en die grotendeels netjes de grens tussen Frankrijk en Zwitserland afbakenen. Deze variant ijzerkruid wortelt, zoals veel van zijn soortgenoten, het liefst in rotsige bodems op een hoogte van 1500 tot 1800 meter.

Hyssopbladig ijzerkruid is een tot 40 centimeter hoog struikje met smalle puntige blaadjes. De één centimeter grote bloemen zijn lichtgeel van kleur en worden in cilindervormige clusters opgebouwd. De plant bloeit van juni tot augustus.

In Spanje worden in diverse restaurants onder de naam té de roca ('bergthee') zelfs kruidentheeën ofwel tisanes geserveerd met als basis hyssopbladig ijzerkruid[1]. Ook wordt het kruid gebruikt om zelfgestookte kruidenlikeuren mee te aromatiseren. Van hyssopbladig ijzerkruid wordt gedacht dat het kalmerende effecten heeft. Ook zou het werken tegen spijsverteringsklachten[2].

[1] Pardo de Santayana et al: Plants known as té in Spain: an ethno-pharmaco-botanical review in Journal of Ethnopharmacology – 2005
[2] Akerreta et al: Analyzing factors that influence the folk use and phytonomy of 18 medicinal plants in Navarra in Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine – 2007